Adaçayı eski dönemlerden beri yaygın kullanılan tıbbi
bitkilerin başında gelir. Vitamin ve mineral deposu adaçayı yaşlanmayı
geciktirir, kalp sağlığını korur, ruhsal sıkıntıları giderir.
Adaçayı sıcak iklimlerin bitkisidir. Ancak kışın ılıman
iklim olan bölgelerde de yetiştiriciliği yapılabilir. İlk evrelerde neme çok
ihtiyaç duyan bitki büyüme dönemlerinde kuraklığa karşı dayanıklılık gösterir.
Kurak topraklar adaçayının sevdiği toprak türüdür. Kireç
açısından zengin kumlu tınlı ve tınlı kumlu topraklarda iyi yetişir. Besin
maddeleri açısından zengin topraklar tercih edilmelidir. Önceki bitki baklagiller
olduğunda iyi tepki vermektedir.
Azotlu gübre adaçayı veriminde en faydalı olan gübredir. İlk
yıl ekim ile birlikte dekara 12 kilo amonyum nitrat, Biçim sonrasında dekara 18
kilo amonyum nitrat verilmelidir. Soğuklara karşı direncini artırmak için
dekara 15 kilo potasyum sülfat verilir. İkinci yıl bu gübrelerin azaltılarak
tekrardan verilmesi önerilir. Adaçayının fosfora fazla ihtiyacı olmamaktadır.
Adaçayı ekimi doğrudan tarlaya yapılabilir veya yastıklara
da yapılabilir. Şaşırtma için 1 dekara 200 gram tohum yeterlidir. Önce
yastıklara ekildikten sonra tarlalara dikimi yapılır. Fideler Mart- Nisan gibi
tarlaya dikilir. Direkt tarlaya ekim yapılacaksa Ekim-Mart aylarında tohumlar
ekilir.
İlk yıl birkaç defa çapa yapılır. Daha sonraki yıllarda
nadiren çapalama uygulanır. Yabancı otlardan temizlenmiş bir tarlada çapa
yapmaya gerek kalmayabilir. Taze ahır gübresi verilmemelidir, çünkü bu uçucu
yağlarda kötü etki yapar. Kompostla gübreleme yapılabilir. Çok soğuk yerlerde
dayanıklılığı artırmak için potasyum sülfat gübresi verilebilir.
İlk yıl ekim geç yapıldıysa biçim yapılmaz. İkinci yıldan itibaren
güçlü bir gelişim görülür. Biçim çiçeklenmeden önce yapılmalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder