Defne

Ülkemizde yaygın bir şekilde yetişen bitkilerden biri de defne ağacıdır. Akdeniz, Ege ve Karadeniz bölgelerinde yaygın olarak yetişir. 600-800 rakıma sahip genellikle ılıman iklime sahip bölgelerde yayılışı görülmektedir. Defne ağacının çokça kök ve küçük sürgün verme özelliği vardır. 3-10 metre boyunda, kış aylarında yaprak dökmeyen, sarıçiçekli ve iki evcikli bir ağaçtır. Meyveleri ilk başta koyu yeşil olgunlaştıktan sonra siyah renktedir. Sonbahar aylarında olgunlaşmaktadırlar. Bu meyveler suyla kaynatılarak sarımtırak bir yağ elde edilir. Meyveler yüzde 11-25 oranında yağ içerirler. Yağ genellikle kozmetikte kullanılır. (Ayrıca bakınız: defne yağının faydaları)

Latince adı Laurus nobilis olan defnenin yaprakları baharat olarak kullanılır. Parlak koyu yeşil yapraklar içeriğindeki uçucu yağdan dolayı kuvvetli aromatik kokuya sahip olmaktadırlar.

Defnenin faydaları

- Defne yapraklarının mikrop öldürücü özelliği vardır.

- Yapraklardan elde edilen uçucu yağ romatizma ağrılarında, kas gevşetici olarak veya saç dökülmesi, saç kepeği ya da farklı cilt hastalıklarında dıştan uygulanır.

- Bazı bölgelerde hayvan derilerine uygulanarak parazit ve zararlıları öldürmek ve uzaklaştırmak amacı ile kullanılır.

Defnenin toplanması

Ege ve Marmara'da defne yaprakları Temmuz-Ekim'de, Maraş ve Hatay'da Ağustos’ta, Osmaniye ve Adana'da Haziran'da ve İçel'de Temmuz ortalarında toplanır. Yaprakların toplanması meyvelerin toplanma işleminedek sürer. Defnenin meyveleri ise Eylül-Kasım ayların toplanır. Defnenin yaprakları toplanırken bitkiye zarar vermemeye özen gösterilmelidir. Toplanan yapraklar gölge bir ortamda kurutulur. 10-15 süren kurutma işleminde yapraklar güneşten korunmalıdır. Sonra yapraklar serin, ışıksız ve kuru bir ortamda saklanmalıdır.