Safran nasıl yetiştirilir?

Safran (Crocus sativus L.) 20-30 cm yüksekliğinde mor çiçekleri olan soğanlı bir bitkidir. Tohum vermeden soğanları ile üretimi yapılır. Sinir sistemi için uyarıcı, iştahı açıcı, adet söktürücü gibi etkileri olan safran renk verici etkisinden dolayı da kullanılmaktadır. Bir ölçü safranın yüz bin katı suyu sarıya boyadığı bilinmektedir. Avrupa'da pasta ve böreklere konulan safran, ülkemizde lokum ve tatlılarda kullanılır. Ayrıca Azerbaycan'da pilavlara ve yemeklere konulmaktadır.

Safran rüzgâra karşı korunaklı güney yamaçlarda iyi şekilde yetişir. İyi drenajlı, kumlu, taşsız ve gevşek toprakları sever. Taban suyunun yüksek olduğu topraklardan hoşlanmaz.

Safranın yetiştirileceği tarla bir sene öncesinden nadasa bırakılır. Sonraki sene tarla tırmık, pulluk ve kazayağı kullanılarak hazırlanır. Dikim öncesinde toprağın yabancı otlardan iyice temizlenmesi şarttır.

Ekim Ağustos-Eylül başları gibi yapılır. İlk yıl verimliliğin yüksek olması için soğanların çapı 15-20 mm olmalıdır.

Sıra arası mesafe 30-45 cm, sıra üzeri 10 cm olacak şekilde ekim yapılır. Derinlik 10-12 cm olmaktadır. Üstü yanmış sığır gübresi ile 8-10 cm kalınlığında tamamen örtülür. En son olarak ekim işleri birkaç cm toprakla kapatılarak bitirilir.

Dekara ekilecek soğan miktarı büyüklüğüne göre farklılık göstermekle birlikte 150-600 kilo arasındadır.

Temmuz başında yapraklar tamamen kuruduktan sonra soğan sökümü yapılır. Serin bir yerde korunarak Ağustos başında tarlaya dikimi yapılır. Çiçeklenme öncesinde sulama yapılır. İklime göre sonrasında sulamaya devam edilir. Yabancı ot mücadelesi mekanik olarak yapılır ve herbisit kullanılmaz.

Ekim ayında safran çiçek açmaya başlar. Her sabah çiçekler açmadan koparılır ve gölgede bekletilerek açması sağlanır. Daha sonra stigmalar koparılarak kurutulur. Ürün daha sonra nemsiz, karanlık ve serin bir ortamda muhafaza edilir.  Dekar başına ilk yıl 350-400 kilo, 2.yıl 650-750 kilo ve 3. yıl 500-600 kilo safran elde edilir.