Selviotu bir Akdeniz bitkisidir, ağırlıklı olarak kızgın
güneş altında aydınlatılmış, kayalık arazide
yetişir. Lavantin, santolin gibi isimlerle de bilinir. Bitki yaprakları
dokunulduğunda hissedilen güzel bir kokuya sahiptir. Eski Yunanlılar ve
Romalılar tarafından özellikle uçucu yağ içerdiği bilinirdi ve bitki haşere
kontrolünde kullanılırdı. Günümüzde de kokusunu dayanılmaz bulan güvelere karşı
savaşta kullanılıyor. Bundan dolayı kurtotu da denilmektedir.
Selviotu çok dekoratif, güzel görünümlüdür. Budanmazsa
serbestçe büyür ve bir süre sonra güzel sarı çiçekler açar. (Maalesef evde ne
kadar büyürse büyüsün çiçek açmıyor)
Santolina cinsi bitkileri Compositae veya Asieraceae
familyasındandır ve Akdeniz'de yaklaşık 10 türü yaygınlaşmıştır. Bu herdem
yeşil bitkiler ılıman iklimlerde kışın açık alanda yetişirler. Santolina kışın
evde yetiştirilerek ilkbaharda bahçeye ekilebilir. Bitki 50-60 cm boylanır ve
çalının çapı 60-90 cm'dir. Enine ve boyuna çok hızlı büyür.
Selviotu yaz aylarında salkım şeklinde sarı çiçekler açar.
Çiçekler kurutulabilir. Bitki budanırsa çiçek açmaz.
Sadece kızgın güneş ışığı altında bitki kompakt çalı
oluşturur ve yapraklarında kalın tüylenme olur ve buna bağlı olarak mavimsi gri
renge dönüşür. Gölgede yetişen bitki gerilir ve daha az tüylü ve daha az kokulu
olur. Evde yetiştirilecekse bitkiye bol güneş ışığı alan bir yer seçmek
gerekir.
İlkbahar aylarında bitki balkona veya bahçeye çıkarılır
yahut doğrudan bahçeye ekilir. Don öncesinde selviotu yeniden ev ortamına geri
alınır. Selviotu balkonda bir yıllık bitkilerle birlikte kasalara ekilerek
sardunya, kediotu gibi bitkilere eşlik edebilir. Bitki kuru çiçek buketlerinin
hazırlanmasında kullanılabilir. Bu amaçla, güneşli havalarda kesilir ve gölgede
kurutulur.
Selviotu ev koşullarında kendini iyi hisseder. Kışın,
bitkiler serin bir yerde tutulurlar. Bitki hafif ve kumlu topraklarda iyi
gelişir. Ağır killi topraklara tahammül edemez. Saksının dibinde kalın bir
drenaj tabakası olmalıdır. Düzenli bakımı yapıldığında bitki dekoratif
görünümünü uzun süre koruyabilir.
Yetişme sezonu boyunca bitkiler düzenli ve bol
sulanmalıdırlar, ancak her sulama öncesinde saksı toprağı hafif kurumuş
olmalıdır. Toprakta nem eksikliği olursa genç sürgünler çabuk solar, ancak
göllenme bitkinin ölümüne yol açabilir. Kuru havalara dayanıklıdır. Kış
aylarında idareli sulamak gerekir.
Selviotunun beslenmesi ilkbaharda başlar ve Ağustos ayında
sona erer. Ayda bir kere bitki düşük azot içerikli kompleks gübre çözeltisi ile
sulanır. Aşırı azot verilirse bitki hızla büyür ama az çiçek açar.
Genç bitkiler ilkbaharda bahçede açık toprağa
ekilirler. Bitkiler, aksi takdirde hızla
yaşlanmaktadırlar. Çoğalma 5-8 cm uzunluğunda yeşil çeliklerle Mart ve Nisan
aylarında yapılır. Çelikler önce kumlu toprakta köklendirilir, daha sonra küçük
saksılara aktarılırlar.
lavantaya da hiç benzemiyor sanırım güzel kokusundan dolayı lavantin demişler
YanıtlayınSil